Муаллифи ин мақола блогнавис Герман Стерлигов аст. Ва он ба як масъалаи хеле печидаи таърихӣ бахшида шудааст. Дар назари аввал кулли даъвои муаллиф бар пояи далолили тахаюлӣ ба қалам омадаанд. Он чи иддио мекунад, наметавонад таърих бошад, балки фарзияҳои худи ӯст, чун далелҳояш бар пояи ягон санади расмиву муътабар қарор намегирад. Ҷавҳари мақола он аст, ки Русия ва Аврупо аз хеле замонҳо зери тасарруфи ғояҳои ҷаҳонхоҳии яҳудиён қарор дорад ва дар садри ин рӯйдодҳо дар оғоз бародарон Ротшилдҳо қарор доштанд. Дар бораи хонаводаи Ротшилдҳои яҳудӣ “Самак” мақолае дошт бо номи “Асрори хонадони Ротшилдҳо”, ки дар шумораи №6 (327) аз 7 феврали соли 2018 рӯйи чоп омада буд. Мақолаи Герман Стерлиговро барои мулоҳиза чоп мекунем.
Николайи 2
Ин як иншои начандон ороишёфтаи рӯйдодҳои таърихист. Ба ҳадде кӯтоҳ аст, ки ба мисли сарлавҳаҳои қисмати охири китоби дарсии таърих. На вақт мерасад, ки барои ин матлаб суратҳои таърихӣ интихоб кунам ва на аснодро комил бо ҷузъиёташ ифода намоям. Ҳар касе агар барояш мароқовар аст, метавонад худ мустақилона ин ҳама корҳоро анҷом диҳад. Аммо як нуқтае ҳаст: ҳатто дурӯғ метавонад фаҳмо бошад, вақте инсон ҳақиқатро медонад.
Аз соли 1892 шоҳзодаи валиаҳд Николайи 2 бо ҷуҳуддухтар Митилда Кшесинская даст ба ишқварзӣ мезанад ва ин ин ишқи аввалини ӯст. Хеле ошкор аст ва ҳама инро медонанд. Арзёбии ҳамоиши шоҳи оянда бо олами яҳуд барои ҳар кас ҳам мушкил аст. Баъди ду соли ҳамоғӯшӣ бо Митилда яҳудиён барои Николайи 2 ба одамони боваринок ва наздик табдил мешаванд. Баъдан Николай шахсан дар ифтитоҳи канисаи (ибодатгоҳи яҳудиён) аввалин дар Русия ширкат меварзад. Баъди 25 сол маҳз кохи Матилда аввалин “ситоди яҳудиёни болшевик” мешавад, ки онҳоро Ротшилди яҳудӣ ба Русия эъзом карда буд, то тавонанд идораи Русияро аз дасти ҳукумати муваққат қабул кунанд. Баъди ишқварзиҳо бо Николай Матилда бо бародари насабии вай Андрей Владимирович низ муҷомиат кард ва ҳатто аз вай соҳиби писар ҳам шуд.
Аз соли 1910 Столипин деҳқонони содалавҳи русро бо пули каме мафтун кард ва онҳоро ба Сибири дурдаст фиристод. Он ҷо пули деҳқонон ба зудӣ тамом шуд ва онҳо заминҳои худро дар бонкҳо дар гарав монданд ва худро ба коргарони конҳои зеризаминии минтақаи Сибир табдил доданд. Столипин якбора эъзоми деҳқонон ба Сибирро афзоиш дод ва инро “ислоҳоти столипинии кишоварзон” номиданд. Ва баъдан дар замони худ ҳамин анъанаро Сталин бо Молотов идома доданд. Акнун на миллионҳо, балки даҳҳо миллион деҳқонон ба иттиҳоми кулакӣ бо ҳамон вагонҳои столипинӣ, вале зери мили силоҳи кормандони НКВД ба Сибир эъзом мешаванд.
Соли 1913 Витте (Граф Сергей Юльевич Витте — ходими давлатӣ, вазири роҳ, вазири молия, раиси Кумитаи вазирон, Раиси Шӯрои вазирон, С.тав. 1949, вафот 1915) дар Русия системаи захираҳои федералиро созмон дод ва баъдан ин пирамидаро ба ИМА бурданд ва онро бо тиллоҳои Русия пур карданд.
Аз соли 1914 бародарзодаҳо Вилгелми 2 ва Николайи 2 миёни худ вазъи ҷангиро ба вуҷуд оварданд. Неруҳо дар хандақҳо ба муқобили ҳамдигар қарор гирифтанд. Ҷанги байни бародарон дасти онҳоро ба ҳар гуна фитнаҳо боз кард. Боре Вилгелм ба саволи кай ин ҷанг хотима меёбад, посух дода буд: “Замоне ба охир мерасад, ки инро бародарам Николай бихоҳад.
Дар ин вақт дар Русия ҳар гуна ҳаракатҳои инқилобӣ худро омода мекарданд. Ҳар касе, ки “соҳил ё самти ҳаракати худро” гум мекард, кушта мешуд. Вале ин ҳодисаҳо ягон – ягон иттифоқ меуфтод. Дар умум соҳибмансабони ҳукумати истибдодӣ ҳама бори гуноҳро ба гардани инқилобхоҳон ҳавола мекарданд. Бидуни “инқилобгарон” имкон надошт табдили эҳтимолии ҳукумату қудратро шарҳ дод. То замони Александри 3 аслан ба инқилобгарон нарасиданд, зеро ба роҳбарону соҳибқудратони маорифпарвар ва инқилобгарон ҳадаф ягона буд: рушди зудраси илму маърифат ва бунёди як ҷомеаи солиму комил дар Русия. Танҳо роҳу равиши пешниҳодӣ гуногун буданд: инқилобгарон хостори он буданд, ки ба ҳадафҳояшон зуд расанд, чун аксари аъзои ин ҳизбҳо олимон ва донишҷӯён буданд ва мехостанд самараи барномаҳву назарияҳои таҳиякардаи худро зудтар бубинанд. Аммо ҳукумат ин корро мехост ба оҳистагӣ анҷом диҳад. Шоҳон бо дарки ин нукта мерасиданд, вале аз салтанат ҷудоӣ намехостанд.
Инак, замоне барои рушди саноатии олам фаро расид. Олимон тарҳҳои чароғон кардани оламро кашиданд. Триумвирати (иттиҳодияи се нафар ходимони сиёсӣ дар Руми Бостон) ҳокимият дар симои се нафар Георги 5 (шоҳи Британияи Кабир), Николайи 2 (Императори рус) ва Вилгелми 2 (охирин императори Олмон ва Пруссия) нақшаи мега–индустриализатсияро барои иҷро қабул карданд. Индустриализатсияи ҷаҳонӣ барои амалӣ шудани ин тарҳи бузург 10-15 сол заҳмати хорошикани миллионҳо нафарро дар назар дошт. Бародарон масъулияти баҳри хунро бар дӯш нагирифтанд. Бахше аз қаламравро ба яҳудиҳо Ротшилдҳо доданд, аз ҷумла бахши азими Русияро. Лозим омад Русия аз ҳама бештар қурбони ин барномаҳои бунёдӣ шавад, зеро қаламрави азими Сибиру Урал, ки аслан саршор аз конҳо буд, мебоист ба зери ҳамин барномаҳо мерафт. Ин аст, ки тарҳи олимон барои русҳо гарон уфтод ва то ба ҳол Русия манбаъи ашёи хом аст ва ба кишвари саноатии мутараққӣ табдил нашуд.
Моҳи октябри соли 1915 Георги 5 ҳангоми боздидаш аз Белгия аз асп меуфтад ва банду буғуми косаш мешиканад ва ба як фарди маслуқ табдил мегардад. Ба Николай шонси идораи ин қаламрави бузург ба танҳоӣ пеш меояд.
16 – уми декабри соли 1916 Григорий Распутин – шахси хеле наздик ба Николайи 2 аз ҷониби Феликс Юсупов кушта шуд. Ба шоҳ лозим омад Юсуповро аз миён бардорад, чун гумон мерафт, ки Юсупов дарк карда буд, ки дар Русия ҳамандомҳои шоҳ пайдо шудаанд ва кишвар аз ҷониби онҳо идора мешавад.
2 – юми марти соли 1917 марҳилаи дуюми супурдани Русия ба ихтиёри Ротшилдҳо бо имтиёзот шуруъ шуд. Николайи 2 аз Ситоди фармондеҳӣ ба истгоҳи роҳи оҳани Дно, дар қисмати ҷангалии Псков рафт ва ӯ медонист куҷо ва чаро меравад. Он ҷо гуруҳи вакилон аз Думаи Петроград омада буданд. Дар ин макон ба вакилон асноди барканории шоҳ аз қудрат супурда шуд ва вакилон аз Дно мустақим ба Петроград рафтанд. Ва шоҳи барканоршуда, дубора ба назди сарбозони худ баргашт. Он ҷо ин фармонро навишт:
«Ман бори охир ба шумо, артиши дӯстдоштаам, мулоқот мекунам ва муроҷиат менамоям. Баъди барканории ман аз тахту тоҷ ҳокимият ба ҳукумати муваққатӣ супурда мешавад. Худованд барояш мадад кунад, ки Русияро ба роҳи рушду нумуъ равона созад. Дар ёд дошта бошед, ки заъф дар хизмати ҳарбӣ танҳо ба нафъи душман аст…”
НИКОЛАЙ
Ситод, 8-уми марти соли 1917. Агар ин “истеъфо” ва ё даст кашидан аз ҳокимият дар ҷангали Псков бо зӯри нерӯ мебуд ва ё фиреб, пас метавонист филҳол он ҳамаро барҳам занад. Захираҳои ҳарбӣ ва қувва барои шоҳ кофӣ буд, чун фармондеҳи кулли неруҳои ҳарбӣ ҳисобида мешуд. Аммо ба ҷойи ин шоҳ фармоне содир мекунад ва аз артиш мехоҳад, ки бе чуну чаро ба Ҳукумати нав итоат кунад. Ҳоло Ҳукумати муваққатӣ таъсис нашудааст, вале Николай аллакай медонад, ки он ташкил мешавад ва ба артиш фармон медиҳад, ки дар хидмати он бошад. Яъне, ба сарбозону афсароне, ки ба номи худи ӯ савганди садоқат ёд карда буданд, мегӯяд, ки аз ин ба баъд на ба ӯ, балки дар итоати ҳукумати дигар бошанд. Ҳамин минвол интиқоли ҳарбиву осоишатаи қудрат барузор шуд. На бо роҳи зӯроваронаю хушунат, балки бо маслиҳату машварат. Муаррихон ин ду рӯзро “сарнагун шудани ҳукумати шоҳаншоҳӣ дар Русия” номиданд. Баъди бозгашт ба Ситод Николайи II ним рӯзро дар ҳалқаи афсарону сарбозон мегузаронад ва баъдан ба Лондон меравад, ки ӯро он ҷо хонаводааш интизор буд. Аммо дар нақши хонаводаи шоҳ аз ин ба баъд ҳамандомҳои онҳо фаъол мешаванд. Дар бораи он ки оилаи ҳамандомҳо фаъол буданд, пеш аз инқилоб сарвари муҳофизон генерал Джуковский ёдовар шуда буд.
8 –уми марти соли 1917 аз Ситод бе дастаи посбонони маъмулӣ ҳамандоми шоҳ ба рустои Сарское раҳсипор мешавад. Дар Сарское ӯро оилаи ҷамовардашудаи шоҳ мунтазиранд. Ҳамаи касонеро, ки император Николайи 2-ро шахсан медонистанду мешинохтанд, аз ин ҳайат берун мекунанд ва ба ҷойи онҳо аз ҷумлаи афсарони сарсупурдаи монархист иваз менамоянд. Инҳо одамоне буданд, ки барои шоҳ омода буданд ҷонашонро ҳам дареғ надоранд ва маҳз онҳо ҳамандоми шоҳро дар Сарский ва баъдан то ба Тоболск ҳамроҳӣ ва муҳофизат намуданд. Албатта, онҳо комилан ба ин бовар буданд, ки ин ҳамон оилаи шоҳи воқеъист. Дастаи посбонон ба Керенский, балки ба худи “шоҳ” итоат мекард ва ҳатто Керенский “шоҳро” танҳо бо иҷозати сарвари даста метавонист бубинад. Аммо “шоҳ” ба кормандони Ми-6 (хадамоти ҷосусии Британия) итоат мекард, ки яке аз онҳо муаллими бачаҳои шоҳ Чарлз Гиббс буд. Гиббс бо фармони “шоҳ” ба посбонон дастур медод, ки оиларо бештар вақт аз ҳам ҷудо нигоҳ доранд, то онҳо имкони ками муколама бо ҳам дошта бошанд. Ба назар мерасад чизе ба чашмони муҳофизон расид. Касе аз моҳи август ба инҷониб “шоҳро” зиёрат намеояд!!! Ба ҳамаи суратҳои “оила” дар ин давра таваҷҷуҳ кунед. “Зери назоратбудагон” ё нишастаанд ва ё хӯҷаинона хобидаанд ва “маҳбусон” дар назди онҳо рост истодаанд.
Аз аввали моҳи марти соли 1917 Ротшилдҳо ҳар гуна авбошони яҳудиро аз Аврупо ва Амрико ҷамъ меоранд ва ба Петроград эъзом мекунанд. То онҳо барои қабули ҳукумат аз Ҳукумати муваққатӣ омодагӣ бинанд. Аз Ню-Йорк ба Русия бо киштӣ Тротский бо ҳама яҳудиҳои рус бармегардад ва бо қатор аз Аврупо Ленин бо дастаи яҳудиҳои аврупоӣ меояд. Ҳамзамон нозирони иловагӣ аз Ми-6 аз Лондон Локкарт, Робинсон, Рейнштейн ва Томпсон бо рафиқонашон меоянд. Аз аввалинҳо шуда онҳоро ҷуҳудзан Кшесинкая дар кохе, ки ошиқаш Николайи 2 туҳфа карда буд, паногоҳ медиҳад. Ҳамаи яҳудиҳои роҳбарони оянда дар ҳукумат аз истгоҳи роҳи оҳан ва ё бандарҳо мустақим ба кохи ӯ меоянд.
Табдили сулола
17-уми июли соли 1917 бо фармони шоҳ сулолаи Саксен-Кобур-Готский “лағв” карда мешавад ва эълон мешавад, ки аз ин ба баъд “Сулолаи Виндзорский” ба тахт менишинад. Дар асл сулолаи Виндзор вуҷуд надошт. Виндзор ин номи қалъае дар Англия мебошад, ки замоне ҳиссае аз солҳои бачагии худро Георги 5, Вилгелми 2 , Николайи 2 ва Алиса ҳамсари ӯ гузаронидаанд. Ҳамин тариқ “Сулолаи Виндзорский” номи умумии се сулолаи ҳукмрони олам то ин замон – Саксен-Кобург-Готҳо, Голштейн-Готторпҳо ва Гогенсоллернҳоро ба ҳам овард.
Моҳи августи соли 1917 оилаи ҳамандомҳои шоҳ бо қатори “Салиби Сурх” ба Урал меояд (Салиби сурх ин номи созмони пинҳонкори Ми-6 аст) ва ин қаторро ҷосуси инглис Чарз Гиббс раҳнамоӣ мекунад. Истиқболу гусели хонаводаи шоҳ бо ҳама расму русуми замони тоинқилобии Русия, бо ҷалби ҳамаи дворянинҳо ва шахсони маъруфи сохтори давлатӣ сурат мегирад.
26-уми октябри соли 1917 Ҳукумати муваққатӣ орому сокит ва бидуни хунрезиву ҷанг бо сулҳу салоҳ худро таслими ҳукумати яҳудии Ротшилд-Ленин, Тротский, Сталин мекунад. Ҳамаи аъзои пешини ҳукумати шоҳӣ дар Қасри зимистона боздошт ва ба ҳабс гирифта шуда, баъди чанд соат озод карда мешаванд. Ҳар касе хост, муҳоҷират кард ва ҳар касе боқӣ монд ба сохторҳои ҳукумати шӯроҳо пайваст ва ба фаъолияташ идома дод. Аз ҳамин рӯзу ҳамон сол дар Русия ҳукумати эъзомии Ротшилдҳо шуруъ ба ҳокимият мекунад.
11-уми марти соли 1918. Ҷанг дигар лозим нест. Бо Олмон муоҳадаи сулҳ имзо мешавад. Барои он ки сарбозон ба зудӣ ба хонаҳои худ баргарданд ва ба фаъолияти ҳукумати нави яҳудӣ таҳдид накунанд, ба дунболи Декрети сулҳ, Декрети замин имзо мешавад ва ин сарбозону деҳқонони ҷиннӣ ба зодбумашон медаванд, то ки аз тақсими замин қафо намонанд.
Августи соли 1918. Бар иловаи муоҳадаи сулҳи Брест ва бе ягон талаб аз ҷониби Олмон сарварони нави яҳудии Русия ҳамаи хазинаи тиллои кишварро ба Олмон, ба Вилгелми 2 интиқол доданд. Инро метавон танҳо иҷрои фармони соҳиби нав унвон кард ва на чизи дигар.
17-уми июли соли 1918 дар Урал куштори дурӯғини ҳамандоми шоҳ сурат мегирад, ӯ ва ҳамаи ҳамандомҳои дигари оилаи шоҳ аз ҷониби хадамоти ҷосусии Англия ба ҳар тараф бурда мешаванд ва бо ҳар роҳ ба хориҷи кишвар интиқол дода мешаванд. Ҳамандомҳо кушта намешаванд, то ҷасади онҳо дар оянда колбадшикофӣ ва асрор ошкор шавад. Иловатан ин нукта ҳам ошкор шудааст, ки ҳамандоми шоҳзода Алексейро шахсан худи Чарлз Гиббс бо номи қалбакии ятим Георгий Павелйев аз тариқи Чин ба Аврупо бурд. Баъдан асноди ӯро бо номи Гиббс иваз мекунанд ва чун писархонди Чарлз Гиббс аз Чин ба Австралия бурда мешавад.
9-уми ноябри соли 1918 Вилгелми 2 аз тахт канор меравад ва ба кохи худ дар Ҳолланд бармегардад. Салтанатро ба ҳукумати муваққатӣ бо сарварии дӯсташ Гинденбург месупорад. Якҷо бо Вилгелм ба Ҳоланд як қатори пур аз хазинаҳоии тиллои Рейхи дуюм ва Русия оварда мешавад. Захираи боқимондаи тиллоро аз тариқи Сибир Колчак ба Англия мебарад. Хабари “тиллои Колчакро”-ку ёд доред. Маъмулан дар ин бора хомӯшӣ ихтиёр мекунанд, ки Колчак низ бо тиллоҳо гум шуда буд ва ҷасади ӯро касе пайдо ҳам накард. Ҳамин тариқ Голштейн-Готторҳо дар Русия аз худ ҳеч тиллое боқӣ нагузоштанд. Баъдан муддати тӯлонӣ аз Русия ҳар гуна расмҳо, муҷассамаҳову ёдгориҳои таърихӣ, ҷавоҳирот хориҷ карда мешавад. Ин корро ба Сорос месупоранд.
Ҷанги дохилии Русия
Голштейн-Готторпҳо муддати дурудароз бим аз он доштанд, ки нақшаи онҳо ошкор мешавад ва роҳи сеюми бурунрафт аз мушкилро ҳам интихоб ва дар назар гирифтанд. Шоҳ ва фарзандони вайро шаҳидон эълон карданд ва дар Русия ҷанги шаҳрвандӣ ба авҷ расид. Баъзе одамон, ки намедонистанд дар асл чӣ мегузарад, мехостанд ҷуҳудонро барканор ва ҳокимиятро аз худ кунанд. Ба ҳамаи онҳо хадамоти ҷосусии Англия “кӯмак” мекунад. Ду ҷониби муқовимат пурра дар назорати ин хадамот қарор мегиранд. Дар ин моҷаро лӯхтакбозон саргарми лӯхтакҳои худ мешаванд. Афсари инглис Колчакро аз Амрико фиристоданд ва ӯро “Сарвари кулли Русия” эълон намуданд. Ҳамаи буду набуди ҷанги гражданӣ ин “яҳудиёни шӯравии Ротшилдҳо” зидди системаи зери назорати мухолифон буд. Вазифае, ки хадамоти махсуси алоҳазрат шоҳи Англия гузошта буд, пурра иҷро шуд. Ҳукумати Русия таҳти назорати Николайи 2-и “кушташуда”, ки дар Лондон менишаст, боқӣ монд, онро дар Маскав дар шакли ҳукумати Шӯравӣ яҳудиён- фиристодагони Ротшилдҳо идора мекарданд, аммо ҳукумат комил аз ҷониби Николайи 2 аз Лондон идора мешуд.
Дар умум ҳама тибқи нақша пеш меравад: коллективизатсия, ГУЛАГ, қатли оми бенавоён, қаҳтиву гуруснагӣ ва ғ.
20-уми январи соли 1936 Эдуарди 8 тахти Англияро соҳибӣ мекунад. Тибқи муоҳадаи пешакӣ вай бояд ба фоидаи Алексей аз тахт даст кашад, вале Эдуард корро кашол медиҳад. Ва ин барканорӣ танҳо баъди 325 рӯзи нишастан ба тахт сурат мегирад. Ва ҷолиб он аст, ки тӯли ин қариб як сол ҳам маросими тоҷгузории Эдуард баргузор намешавад. Атрофиёни Николайи 2 ва баъдан Алексей ҳамагӣ ба Голштейн-Готторпҳо содиқ монданд ва ин Эдуардро водор кард, ки ваъдаи додааш ба бародаронашро иҷро кунад.
10-уи декабри соли 1936 Эдуарди 8 билохира аз тахт даст кашид ва ӯро ба як қалъаи Ротшилдҳо бурданд ва то анҷоми маросими тоҷгузорӣ ба Алексей (“Герг-6”) зери назорат монд.
Интригаҳо бо Гитлер
Ва ҳолати форс мажорӣ. Яке аз ворисон, писари Георги 5 Эдуард, ки аз тахт ба фоидаи дигаре даст кашида буд, даст ба шӯриш зад ва ба Олмон, назди Гитлер рафт ва аз ӯ хоҳиш намуд, ки салтанати ӯро бо ёрии силоҳ барояш баргардонад. Гитлер розӣ шуд ва ба муқобили Англия ба ҷанг оғозид. Сулола ба ду тақсим шуд: ҷонибдорон ва мухолифони Эдуард. Сталин дар аввал хуҷаинҳои худро дастгирӣ кард, баъдан бо Гитлер ҳампаймон шуд ва боз дубора рӯ ба Лондон овард. Ва ниҳоят якҷо бо Рузвелт ва Черчил Гитлерро шикаст дод ва нобуд кард. Эдуарди 8 ҷангро бохт. Тахту тоҷи Англия (хонда шавад ҷаҳонӣ)-ро Алексей Голштейн-Готторпский (Георг 6) ҳифз кард. Аз нигоҳи хронологӣ чунин буд:
Моҳи октябри соли 1937 Эдуарди 8 бо ҳамсараш баъди даст кашидан аз тахт ба назди Гитлер рафт ва ӯро чун “алоҳазрат” вохӯрданд ва ин қабулҳои расмӣ ба он маъно буд, ки Олмон ӯро шоҳ медонист.
Сталин аввал аз Эдуард ҷонибдорӣ мекунад ва бо Гитлер муоҳада имзо мекунад. Ҳам Сталин ва ҳам Гитлер дастнишондаҳои Ротшилдҳо буданд. Дар тӯли муддати ҳампаймонӣ Гитлер Сталинро ва Сталин Гитлерро мефиребид. Зимнан, Георги ҳақиқии 5 соҳиби писрае бо номи Георг набуд. Писари ӯро Алберт меномиданд. Аммо вай куҷо шуд, касе намедонад. Тибқи маълумоти расмӣ гӯё вай номашро ба Георг иваз кард.
Рокфеллерҳо ба Эдуард такя карданд ва дар муоҳада бо Гитлер вориди амал шуданд. Ва ҳадафи онҳо ҷойгузин шудан дар тиҷорати ҷаҳонӣ ба ҷойи Ротшилдҳо буд.
Сталин дар ин миён хадамоти ҷосусии хориҷиро, ки асосан яҳудиён ва одамони Ротшилдҳо буданд, пурра нобуд кард. Ба вай хадамоте новобаста ба Ротшилдҳо лозим буд. Эдуарди 8 намоде аз трасончакӣ худро муаррифӣ кард. Гитлер ва Сталинро ба ҷанг овард ва худро дур кашид. Соли 1940 Гитлер ба ҳамаи кишварҳои аврупоӣ пешниҳоди сулҳ кард. Вай омода буд ҳама неруҳояшро аз қаламрави ишғолӣ, ба ҷуз Австрия, қисмате аз Чехословакия ва Полша хориҷ кунад. Омода буд ба ҳамаи мамолики зарардида аз ин таҷовуз ҷубропулӣ пешниҳод кунад. Аммо ҳамаи ин талошҳои сулҳхоҳонаи Гитлерро бомборони ногоҳониву фаврии тайёраҳои Англия ба баъзе шаҳрҳои Олмон ба сифр баробар карданд. Танҳо баъди ду моҳи ин рӯйдод Гитлер даст ба бомбборони Лондон мезанад. Черчил Шоҳи инглисро аз сулолаи Саксен-Кобург-Готский ба ҳабс мегирад. Касеро намекушад, азият намекунад, вале аз ҳабс танҳо баъди ҷанг раҳо карда мешаванд.
Моҳи майи соли 1941 Рудолф Гесс ба Англия меравад ва аз номи Гитлер Черчиллро бовар мекунонад, ки ба Англия ҳамла намекунад, балки зидди Сталин хоҳад ҷангид. Черчилл дар ин бора Сталинро хабардор мекунад.
Дар ин ҳол фиристодаи Гитлер назди Сталин меояд ва мерасонад, ки Олмон ба на ба Иттиҳоди Шӯравӣ, балки ба Англия ҳамла мекунад. Сталин бовар мекунад ва мунтазир мемонад. Мехост баъди ҳамлаи Олмон ба Англия зарба аз пушт занад ва ҳамаи кишварҳои Аврупоро аз юғи фашизм озод кунад ва заъфи муваққатии худро ҷуброн созад ва чун наҷотбахши Алексейи 2 машҳур шавад.
Идома маълум. Гитлер билохира, ба Иттиҳоди Шӯравӣ ҳамла кард ва он чӣ гузашт, таърих фаромӯш накардааст. Муддати 4 сол Сталин, Черчил ва Рузвелт таҳти васояти “Георги 6” зидди Гитлер меҷанганд. Дар ин миён Эдуарди 8-ро Черчилл дур аз Гитлер, ба Кариб бадарға кард. Эдуард бо ҳамон тарсончакӣ оромонаву ботамкин ва бе ҳеч муқовимат ба ҳавопаймо менишинад ва меравад. Эдуард ва Гитлер дигар аз ҳама пуштибониҳои байналмилалӣ маҳрум мешаванд.
Ҷанги дуюми ҷаҳон ба охир мерасад, Гитлер торумор мегардад. Эдуард берун аз сиёсату бозиҳои сиёсӣ шуд ва идораи олам ба Алексейи 2 (Георг) мегузарад. Ҳамаи душманони шоҳи инглис пеши пойи вай саҷда меоранд, бархеро мекушад, бархеро мебахшад.
Соли 1947 Сталин аз зери назорати Ротшилдҳо хориҷ мешавад. “Ҷанги сард” оғоз мегардад. Иттиҳоди Шӯравӣ ба роҳандозии сиёсати мустақилона оғоз мекунад, сиёсате, ки муғойир ба ормонҳои ҳампаймонҳо ва хоҷагони пешинаш буд.
Идомаи рӯйдодҳоро басо кӯтоҳ меорам, вақти муфассал навиштан надорам. Дар ин миён Англия ба Берия такя мекунад. 1-уми марти соли 1953 Берия ба Сталин заҳр медиҳад, Сталин мемирад. Берия идораи ҳокимиятро ба уҳда мегирад ва аввалин коре мекунад, баргардонидани кишвар зери итоати Ротшилдҳо буд. Моҳи апрели соли 1953 Хрушёв Берияро мекушад ва ба сиёсати ҷанги сард идома медиҳад.
Баъди Хрушев Брежнев сари қудрат меояд ва ҳамон ҷанги сард идома мекунад. Баъдан Андропов талош мекунад ба самти Англия кишварро гардонад. Сипас Горбачёв ва ҷанги сард ба охир мерасад. Ротшилдҳо дубора идораи Русияро ба даст мегиранд. Доллар ягона пули арзишманди Русия дониста мешавад. Ва ин сиёсат дар замони Елтсин идома мекунад….
Баргардонии Ф.Муҳаммад
